محمدحسین ملکی نژاد - استاد دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی دانشگاه یزد
معصومه شهبازی - دانشجوی دوره دکتری علوم و مهندسی آبخیزداری دانشگاه یزد
مهرداد خانمحمدی - استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان

تالاب بین المللی انزلی طی سال های اخیر با کاهش شدید عمق آب و خشک شدن بخش هایی از آن مواجه است. مطالعات مختلفی افزایش ورود میزان رسوبات بالادست تالاب را از عوامل مهم کاهش عمق تالاب دانسته اند. با توجه به این که عوامل مختلفی مانند تغییر کاربری اراضی بر میزان رسوب دهی حوضه ها اثر گذاار است، لذا در پژوهش حاضر تغییر کاربری اراضی حوزه آبخیز تالاب انزلی در بازه زمانی ۲۰۰۰- ۲۰۱۷ با استفاده از ثصاویر ماهواره ای مورد بررسی و پایش قرار گرفت. بدین منظور از تصویر سنجنده TM ماهواره لند ست ۷ برای سال ۲۰۰۰ و از تصویر سنجنده ETM+ ماهواره لندست ۸ برای سال ۲۰۱۷ استفاده شد. پس از تصحیحات لازم، با استفاده از روش ماشین بردار پشتیبان تصاویر در ۷ طبقه کابری: »اراضی کشاورزی«، »اراضی جنگلی«، »اراضی مرتعی«، »پهنه آبی«، »پهنه انسان ساخت« و »پهنه باتلاق و نیزار« طبقه بندی شد. مطابق نتایج صحت سنجی تصاویر، ضریب کاپا به ترتیب برای سال ۲۰۰۰ و ۲۰۱۷ بدست آمد بیشترین درصد تغییر در کاربری انسان ساخت (پهنه سکونتگاهی) رخ داده است که به میزان ۱۰۷ درصد این پهنه طی این بازه زمانی افزایش یافته است. بعد از کاربری انسان ساخت، به مساحت کاربری باتلاق و نیزار بیش از۳۴ درصد افزوده شده است. طی این دوره به میزان ۷۵ و ۲۳ درصد به ترتیب از مساحت پهنه آبی و اراضی مرتعی کاسته شده است.

حوزه آبخیز تالاب انزلی، کاربری اراضی، تصاویر ماهواره ای