مهدی حیدری - دانشیار گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
مهناز کرمیان - دانشجوی دکتری گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام

تخریب زیستگاه از بزرگترین عوامل تهدیدکننده گونه های گیاهی و جانوری است. عوامل متعددی باعث تخریب زیستگاه می-شوند که تحت تاثیر متغیرهای مختلفی چون شرایط اقلیمی، توپوگرافی و ادافیکی قرار میگیرند. در این راستا بر مبنای هدف پژوهش حاضر ۸ معیار به عنوان مهمترین عوامل موثر در تخریب زیستگاه های حفاظت شده دینارکوه تعیین و برای هرکدام از معیارها، زیر معیارهایی در نظر گرفته شد ۳۳) زیرمعیار). به همین منظور ۳۰ پرسشنامه بین متخصصین توزیع و پس از اخذ نظرات آنها به منظور انجام مقایسات زوجی، محاسبه نرخ ناسازگاری و تعیین اولویتها از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و نرمافزار Expert Choice Ver.۱۱ استفاده شد. از بین ۸ معیار اصلی، طرحهای عمرانی و جاده سازی با وزن ۰/۱۵۲ و عوامل انسانی ناشی از حضور گردشگران در منطقه مورد مطالعه با داشتن وزن ۰/۱۴۲ به ترتیب در رتبه های اول و دوم اهمیت از نظر تخریب زیستگاه قرار گرفتند. عوامل مرتبط به دام با وزن (۰/۱۳۸)، گونه های مهاجم و بیماریها با وزن (۰/۱۳۷)، وضعیت اکولوژیکی زیستگاه با وزن (۰/۱۲۳)، تغییرات اقلیمی با وزن (۰/۱۲۲)، آلودگی هوا با وزن ( (۰/۰۹۴ در درجه های بعدی اهمیت قرار گرفته و آشفتگی های طبیعی با داشتن وزن ۰/۰۹۱ کمترین درجه اهمیت را درزمینهٴ تخریب زیستگاه داشتند.

تحلیل سلسله مراتبی، تخریب زیستگاه، جنگل، مناطق حفاظت شده،