محدثه السادات فخار - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین
بیژن نظری - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین

در سال های اخیر، تغییر اقلیم و افزایش شوری و کاهش منابع آبی موجبات بهره برداری و ایجاد راهکارهایی اثربخش در جهت کاهش میزان شوری آب را فراهم آورده است. برداشت بیرویه از منابع آب زیرزمینی شیرین، مشکلات زیادی ایجاد میکند که مهمترین آنها پیشروی آب زیرزمینی شور به سمت اراضی بالادست در دشتها و افزایش غلظت نمک در شوره زار، در شرایط آب زیرزمینی کم عمق است.در این پژوهش به بررسی اثر ایجاد زهکش حائل در شوره زار دشت قزوین و اثربخشی آن در کاهش میزان شوری پرداخته شد. به همین منظور به بررسی تغییرات شوری در منطقه مورد نظر در بازه زمانی قبل از احداث زهکش و بعد از احداث زهکش پرداخته شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد شعاع تاثیر زهکش از ۲۵۰ متر فراتر نرفته است و به همین منظور تغییرات شوری در بازه ۰) تا (۱۰۰ و ۰)تا۲۵۰ متری) در بالادست زهکش مورد توجه قرار گرفت مقایسه های صورت گرفته نشان داد که در بالادست زهکش به طور میانگین به ترتیب ۳۲ و ۴۱/۶ دسیزمینس بر متر از میانگین شوری کاسته شده است و این موضوع نشان دهنده تاثیر زهکش حائل در بهبود شوری آب زیر سطحی است.

شوره زار، آب زیرسطحی، هدایت الکتریکی، نسبت جذب سدیم