محمدرضا حقی - دکتری شهرسازی، عضو هیات علمی گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
احسان حیدرزاده - دکتری شهرسازی، عضو هیات علمی گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

به موازات رشد شهرها شاهد سلطه محیط مصنوع بر محیط طبیعی هستیم که این مساله ساکنین شهرها را با فشارهای روحی و روانی روبرو کرده است. اگرچه اغلب شهرها در ایران از بطن روستایی شکل یافته اند اما رشد سریع آ نها در کنار غفلت از برنامه ریزی و آینده نگری، موجب شده است که اثری از پیشینه روستایی و باغات آنها باقی نماند. در این میان، برخی از شهرهای کشور بویژه شهرهای کوچک و متوسط وجود دارند که هنوز ساختارهای طبیعی همچون باغات را در دل خود حفظ کردهاند و به باغشهر شهرت یافته اند. چشمانداز طبیعی، سرسبزی و آرامشی که باغشهرها به ساکنین و گردشگران عرضه می دارند ضرورت حفظ باغات آنها را دوچندان کرده است. با این حال، عوامل متنوعی به ویژه در سالهای اخیر سبب شده اند باغات شهری در معرض خطر نابودی قرار گیرند. از همین رو، پژوهش حاضر تلاش نموده است با بهره گیری از روش تحلیلی سوات به برنامه ریزی راهبردی برای حفاظت از باغات شهر خوانسار در استان اصفهان بپردازد. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و پیمایش میدانی است. لذا پس از بررسی مبانی نظری موضوع، اقدام به شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدهای موثر بر حفظ باغات شهر در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، زیستمحیطی، مدیریتی و کشاورزی شده است. یافته ها نشان میدهد نقاط ضعف و تهدیدات اصلی در حفاظت باغات شهر خوانسار در عوامل اقتصادی و مدیریتی نهفته است. از همین رو، در پایان بر مبنای این عوامل، راهبردهای عملیاتی پیشنهاد شده اند.

باغات شهری، باغشهرهای ایران، اکوتوریسم شهری، برنامه ریزی راهبردی، شهر خوانسار