مکانیابی مناطق مستعد طبیعت گردی با استفاده از GIS و روش AHP (مطالعه موردی : حوزه آبخیز ماهیت)

امروزه اکوتوریسم به عنوان یکی از شاخه های گردشگری در زمینه ایجاد منبع درآمد و اشتغال در جهان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. استان کرمانشاه از جهت توان توریسم و طبیعت گردی در کشور بسیار مورد توجه میباشد. شناخت و شناسایی محل های مستعد و بالقوه در این زمینه جهت تصمیم گیری و برنامه ریزی درست لازم و اجتناب ناپذیر است. لذا پژوهش حاضر با هدف مکانیابی و شناسایی و ارزیابی مناطق مستعد توسعه طبیعت گردی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام شده است. روش تحقیقاینپژوهش توصیفی_تحلیلی بر پایه مطالعات اسنادی_ کتابخانه ای و مشاهده میدانی و تحلیل داده های فضایی است. در گام اول منطقه مورد مطالعه انتخاب و با استناد به مرور منابع علمی و ویژگیهای بومی منطقه مورد مطالعه معیارهای ارتفاع، شیب، رودخانه، پوشش گیاهی و چشمه در راستای مکانیابی پهنه بندی اراضی مستعد طبیعت گردی در حوزه آبخیز ماهیت در استان کرمانشاه لحاظ گردید. نتایج این تحقیق حاکی از آن بود که ۴۷/۴ درصد منطقه مورد مطالعه مستعد توسعه فعالیت طبیعت گردی می باشد که معادل ۸۸۸۰ هکتار میباشد. نتایج اولویت بندی معیارها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی نشان داد معیار پوشش گیاهی با وزن ۰/۳۷۲در رده اول اولویت و بعد از آن به ترتیب معیارهای رودخانه، سطوح ارتفاعی و چشمه و نهایتا شیب در جایگاه های بعدی قرار گرفتند.

Keywords:

طبیعت گردی , اکوتوریسم , پهنه بندی , سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) , سیستم تحلیل سلسله مراتبی (AHP) , حوزه ماهیت.