مهسا مهری آچاچلوئی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
مجید رئوف - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
علی رسول زاده - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
بهروز اسماعیل پور - دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

گیاه گوجه فرنگی جزو مهمترین محصولات باغبانی جهان است. این محصول به عنوان یکی از گیاهان با مصرف بالای آب شناخته میشود و این موضوع در شرایط فعلی کمبود منابع آب، یک چالش محسوب میشود. لذا تحقیق حاضر با هدف بررسی آب مصرفی گیاه گوجه فرنگی در شرایط تنش آبیاری صفر و در سه گلدان تحت تاثیر سطوح مختلف پلیمرهای سوپرجاذب ۰ (SAP)، ۰/۴ و ۱ گرم بر کیلوگرم به انجام رسید. نتایج حا صل از بررسی آب مصرفی گیاه نشان داد که گلدان شماره سه با ثبت حجم ذخیره برابر با ۹۴۶ سانتیمتر مکعب تحت تاثیر سطوح پلیمر سوپرجاذب یک گرم بر کیلوگرم، به عنوان گلدانی با بیشترین بیلان آب خاک می باشد. گلدان شماره دو به طور کلی با نو سانات کمتر ذخیره آب، توان ست شرایط مطلوبی را برای حجم ذخیره آب داخل گلدان رقم بزند تا گیاه موردنظر نسبت به شرایط سایر گلدانها کمتر دچار تنش حاصل از خشکی گردد. در راستای بررسی تغییرات هفتگی آب مصرفی گیاه گوجه فرنگی تحت تاثیر تنش آبیاری صفر و سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب نیز ثابت گردید که گلدان شماره سه به دلیل دا شتن سطوح پلیمری بالاتر و در نتیجه بیلان آبی بیشتر، گیاه را تحت تنش خشکی کمتری قرار دهد. گلدان شماره یک با سطوح پلیمر سوپرجاذب صفر گرم بر کیلوگرم، در تمامی هفته های مرحله دوم رشد، آب مصرفی کمتری را نسبت به گلدانهای شماره دو و سه داشته است؛ زیرا گلدان شماره یک در طول مرحله دوم رشد با توجه به سطوح کمتر پلیمری، تعداد روزهای بیشتری را با شرایط کمبود ذخیره آب به ثبت رسانده بود و گیاه تحت این شرایط، آب کمتری مصرف نموده است که میتواند در نهایت در عملکرد محصول نیز تاثیرگذار باشد.

تبخیر و تعرق، گوجه فرنگی، بیلان آب، پلیمر سوپرجاذب، SAP