حمید ادب - دانشجوی ارشد دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
مریم عباسی - استادیار، دانشکده عمران، آب و محیطزیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
مهیار پاکان - دانشجوی دکتری دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

در حال حاضر بسیاری از شهرهای بزرگ ایران با آلودگیهای شدید هوا مواجهه هستند. آلاینده های مرتبط با آلودگی هوا عمدتا نا شی از خودروهای شهری میبا شد که درنتیجه احتراق ناقص سوخت موجب ورود ترکیبات ثانویه در هوا می گردند. علاوه بر این عبور و مرور خودروها در سطح شهر و فعالیتهای صنعتی موجب شده است معابر شهری به آلاینده های مشتقات نفتی و روغنی آلوده شوند. آلاینده های فوق در اثر ایجاد بارشهای موضعی در فصول مختلف موجب ایجاد رواناب های سطحی در سطح شهر می گردند. این نوع آلاینده ها ترکیبات بسیار خطرناکی هستند که تصفیه خانه های متداول قادر به حذف آنها از محیط آبی نمی باشند. در این شرایط بسیار از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی متاثر از آلاینده ها شده و در طولانی مدت سبب ایجاد م شکلات زی ستمحیطی و بیمارهای مختلف ازجمله سرطان در آن منطقه خواهند شد؛ بنابراین لزوم به کارگیری فناوری های جدید ازجمله بتن متخلخل نفوذپذیر جهت بررسی میزان حذف آلاینده ها از رواناب های سطحی امر ضروری تلقی میشود. بهره گیری از این فرآیند در معابر شهر میتواند سبب کاهش ورود ترکیبات نوظهور به رواناب آبهای سطحی، تغذیه آبخوان ها و منابع آبی گردد. در تحقیقات ابتدایی، مجموعه گسترده ای از مقالات مرتبط با این موضوع جمع آوری شدند. در مرحله بعد برای بررسی ارتباط کلی آنها با این تحقیق، چکیده آنها بررسی شد؛ که به عملکرد تصفیه پذیری بتن متخلخل مربوط میشود. در این مقاله مجموعه ای از یافته های برجسته محققان جمع آوری شده که به محققان کمک میکند چالشهای موجود در این مسیر را بهتر شناسایی کرده و برای پاسخ به آنها در مسیر موثرتری گام بردارند.

بتن متخلخل، تصفیه آب، زه کشی، رواناب.