بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر تمایز یافتگی و خود تنظیمی دانش آموزان پایه هشتم شهرستان زاوه

این پژوهش با هدف بررسی میزان اثربخشی آموزش م هارت های زندگی بر تمایز یافتگی و خود تنظیمی دانش آموزان پایه هشتم شهرستان زاوه از طریق روش پژوهش نیمه آزمایشی به انجام رسیده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر پایه هشتم شهرستان زاوه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ که شامل ۱۲۰۰ نفر می باشد. با استفاده از نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر از دانش آموز انتخاب و در دو گروه آزمایش وکنترل (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه تمایز یافتگی (SDI) اسکورون و فریدلندر (۱۹۹۸) و خود تنظیمی میلر و براون (۱۹۹۹) صورت گرفته است. در این پژوهش پایایی پرسشنامه تمایز یافتگی با استفاده از آلفای کرانباخ ۰/۷۳ و خود تنظیمی ۰/۶۵ به دست آمد. از تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANOVA) و کوواریانس یک راهه (ANCOVA) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANOVA) نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر تمایز یافتگی و خودتنظیمی دانش آموزان تاثیر معناداری دارد. همچنین تحلیل کوواریانس یک راهه (ANCOVA) نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر تمایز یافتگی و خود تنظیمی دانش آموزان تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

مهارت های زندگی , تمایز یافتگی , خود تنظیمی