تاثیر قصه گویی بر افزایش مهارت های اجتماعی و زبانی کودکان کم شنوای پیش دبستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه گویی بر افزایش مهارت های اجتماعی و زبانی کودکان کم شنوای پیش دبستانی صورت گرفته است و در این پژوهش منظور از مهارت های زبانی بررسی دو مهارت (زبان بیانی و زبان دریافتی می باشد). این پژوهش از نوع آزمایش با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و گزینش تصادفی می باشد. بدین منظور از میان کودکان کم شنوای پیش دبستانی شهرستان نیشابور تعداد ۱۶ نوآموز ۴ تا ۶ ساله از مرکز آموزشی شقایق نیشابور انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۸ نفر) و کنترل (۸ نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۹) برای سنجش مهارت های اجتماعی و همچنین ابزار سنجش رشد زبانی نیوشا (۲۰۱۲) برای سنجش مهارت های زبانی ود. از دو گروه آزمایش و کنترل پیش آزمون به عمل آمد. سپس گروه آزمایش به مدت ۸ هفته و هر هفته دو جلسه ۲۰ دقیقه ای تحت جلسات قصه گویی قرار گرفتند و گروه کنترل از نفوذ چنین عاملی محفوظ نگه داشته شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل آماری کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که قصه گویی یکی از روش های موثر در افزایش مهارت های اجتماعی و بهبود مهارت های زبانی کودکان کم شنوا می باشد.

Keywords:

قصه گویی , کم شنوا , مهارت های اجتماعی , پیشرفت زبانی