تحلیلی برچالش ها و ضرورت تغییر در فرایند آموزش معماری

آشفتگی بصری و معنایی معماری کنونی و دهه های اخیر ، حاکی از ناکارآمدی سیستم آموزش معماری در دانشگاه ها و مدارسمعماری کشور می باشد .حاکم نبودن شیوه و مکتبی خاص ، عدم وحدت رویه در روند آموزش معماری ، نگرش های متفاوت اساتیدو تبعیت مستمر از تحولات معماری غرب ، آموزش معماری را دچار بی هویتی کرده است. شیوه کنونی آموزش معماری پاسخگویچالش های موجود و آینده در راستای نیازهای انسان و محیط نمی باشد. تحلیل و بررسی شیوه های آموزش ، منابع آموزشی، دیدگاهاساتید و مکان آموزش معماری ، می تواند در شناخت چالش ها و آسیب ها و ضعف های موجود کمک نماید. آسیب شناسی و شناختمعضلات و چالش های موجود گامی موثر برای یافتن راهکارهای مناسب در شیوه آموزش خواهد بود .در این مقاله با نگاهی به شیوه آموزش معماری در دو بخش سنتی و آکادمیک و تحلیل و تشریح بعضی از چالش های موجود ازجمله ارزشیابی طرح ها ، تعامل با تکنولوژی و آینده نگری درمعماری پرداخته شده است .روش تحقیق در این پژوهش مبتنی برمطالعات اسنادی و کتابخانه ای به صورت تحلیلی می باشد ، که به تبیین و مقایسه و تطبیق آراء صاحب نظران پیرامون آسیب هایموجود در آموزش معماری پرداخته و در نهایت پیشنهاداتی در جهت بهبود وضعیت موجود ارائه می دهد.

Keywords:

آموزش , آینده آموزش معماری , ارزشیابی طرح ها , معماری و فناوری