مدیریت شهری و حقوق شهروندی در قانون شهرداری ها

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 403

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CUCONF05_073

تاریخ نمایه سازی: 12 مرداد 1400

Abstract:

از مسائل و موضوعات مهمی که در حوزه مطالعات شهری و برنامه ریزی شهری در سطح جهانی مطرحشده است بحث مربوط به رابطه شهروندی و مدیریت شهری است. متاسفانه از این نظر سابقه و ادبیاتبومی کشور ما چندان پربار و قابل توجه نیست. مهمترین هدف مدیریت شهری را می توان در ارتقایشرایط کار و زندگی جمعیت ساکن ، در قالب اقشار و گروه های مختلف اجتماعی و اقتصادی و حفاظتاز حقوق شهروندان، تشویق به توسعه اقتصادی و اجتماعی پایدار و حفاظت از محیط کالبدی دانست.رابطه شهر و شهروندی دو سویه است. انسان ها شهر را می سازند و شرایط شهرها در زندگی آنها تاثیرقاطع و امکان ناپذیر دارد. اصلاح ساختار شهری و بهینه کردن شهرنشینی به اصلاح و بهینه کردن اینرابطه نیاز دارد که مدیریت شهری سازماندهی این ارتباط را بر عهده دارد، و باید همه جوانب موضوع رامدنظر داشته، با دقت بررسی نماید، چرا که برای دستیابی به شهر ایده آل (شهر پارک، روان، سبز، پویا،فرهنگی) راهی طولانی و خطیری پیش روی ما نهاده است و تلاش عظیمی می طلبد. مشارکتشهروندان در تصمیم گیری ها، برنامه ریزی ها و کلیه فعالیت ها و امور شهری، مورد توجه مدیران، برنامهریزان و صاحب نظران توسعه اجتماعی است. بنابراین، می توان گفت که مشارکت مردم در روند تصمیمگیری شهری، یکی از عناصر اصلی حکومت مردمی بوده، افزایش مشارکت مردم در امور شهری، می توانددر ایجاد تعادل شهری، نقش ارزنده ای را ایفا نماید. نهایت امر این که، مشارکت عنصر حیاتی در فرایندتوسعه پایدار تلقی گردیده، از آن به عنوان حلقه مفقوده فرایند توسعه یاد می کنند و به اعتقادصاحب نظران، مشارکت موجب افزایش شایستگی و کرامت در افراد می گردد. .اهمیت حقوق شهری وشهروندان را باید در تدوین قوانین ومقررات راجع به شهرسازی و برنامه ریزی و مدیریت شهری وهمچنین تاثیرات مثبت ناشی از قانونمند کردن زندگی شهری و دیگر پیامدهای دگرگون کننده در برنامهریزی و مدیریت شهری جستجو کرد. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، ضمن بیان نقطه نظرات نظریه پردازان و شهرسازان به بررسی پیشینه تاریخی قانون شهرداری ها و بررسی کلی ومحتوایی و جایگاه شهروندان در قانون مزبور پرداخته شده است و بهره سخن این که در مجموع قوانینشهرداری ها ، موضوع شهروندی جایگاهی ندارد و هنوز بستر مناسب برای نهادینه سازی شهروند مداریدر کشور وجود ندارد.

Authors

مهرداد وارعی

کارشناس ارشد مدیریت شهری شهرداری تهران