گلشن شیرنشان - دانشجوی رشته محیط زیست،دانشکده منابع طبیعی،دانشگاه تربیت مدرس
علیرضا ریاحی بختیاری - استادیار گروه محیط زیست،دانشکده منابع طبیعی،دانشگاه تربیت مدرس
سید جعفر سیف آبادی - استادیار گروه بیولوژی دریا،دانشکده منابع طبیعی،دانشگاه تربیت مدرس
ثمر مرتضوی - مربی گروه محیط زیست،دانشگاه ملایر

در این تحقیق میزان عنصر مس وروی در بافت نرم صدف خوراکی صخرهای و رسوبات شمالی ساحل جزیره قشم با هدف بررسی میزان آلودگی محیط و موجودات منطقه به خصوص صدف خوراکی صخرهای اندازهگیری گردید.بدینمنظور نمونهبرداری از رسوبات بستر از 3 ایستگاه با 5 تکرار صورت گرفت. همچنین نمونهبرداری از صدف خوراکی صخرهای از 3 ایستگاه مزبور انجام پذیرفت که پس از زیستسنجی و توزین صدف، میزان عنصر روی و مس در رسوبات سطحی و بافت نرم صدف خوراکی صخرهای توسط دستگاه جذب اتمی شعله اندازهگیری گردید. نتایج حاصله نشان داد که میانگین روی و مس در رسوبات بترتیب به میزان 72.82mg/kg و 4.31mg/kg و در بافت نرم صدف بترتیب 1344.96mg/kg و 196mg/kg بود این مقادیر در مقایسه با استانداردهای جهانی در مورد رسوبات در حد قابل قبول ولی در مورد صدف خوراکی صخرهای از حد مجاز فراتر رفته و در نتیجه برای آبزیان نامناسب میباشد. همچنین از نظر بهداشتی میزان در معرض قرارگرفتن انسان به فلزات روی و مس از طریق مصرف صدف خوراکی محاسبه و با میزان MRL دهانی وPMTDI مقایسه گردید که میزان محاسبه شده روی بیشتر بود و این نشان داد که خوردن این صدف از نظر فلز روی مضر میباشد.

مس، روی،رسوبات، صدف خوراکی صخرهای، ساحل شمالی قشم