اعظم شاهسواری - Ph.D. Student of General Linguistics, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
محمد دبیرمقدم - Professor of General Linguistics, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran

اگرچه پیشینه مطالعات مربوط به بندهای کوچک به بیش از ۳۰ سال می رسد، ماهیت نحوی مقوله حاکم بر بندهای کوچک هنوز در بین زبان­شناسان موضوعی چالش­برانگیز و غیر­قابل اجماع است. این پژوهش بر آن است که در چارچوب رویکرد کمینه­گرای بوورز (۱۹۹۳, ۲۰۰۱)  به این پرسش مناقشه­برانگیز، یعنی چیستی مقوله گره حاکم بر بندهای کوچک، پاسخ دهد. مقاله پیش­رو با مقدمه­ای کوتاه و شرح مختصری درباره پیشینه آثار مرتبط با گره حاکم بر بندهای کوچک و رویکردهای مطرح در این خصوص آغاز می­شود و با طرح برخی استدلال­ها در رد یا پذیرش بخشی از رویکردهای نام­برده ادامه می یابد. پس از آن بر اساس طرح گروه اسناد بوورز (۱۹۹۳, ۲۰۰۱) ساخت های مذکور در زبان فارسی را توصیف و بررسی می­کند. طبق یافته های این مقاله، ساخت های نام­برده متشکل از[NP XP] و بدون زمان هستند و  XP در آن ها غیر­فعلی است. در این پژوهش  برای بندهای کوچک، ساختار سازه­ای و دو­شاخه­ای قائل شده است. براساس تحلیل نگارندگان، در همه زبان ها بندهای کوچک که شامل فاعل و محمول هستند، فرافکن نقشی اسناد به­شمار می آیند و تفاوت آن ها تنها در مفهوم هسته اسنادی و ویژگی های آن است.  

secondary predicative structures, small clauses, non-verbal predicates, functional projection, Predicate Phrase, واژه های کلیدی: ساخت های اسنادی ثانویه, بند های کوچک, محمول های غیر­فعلی, گروه اسناد