بررسی اثر استفاده دانه گلرنگ و کتان در دوره پیرامون زایش بر عملکرد و فراسنجه های خونی میش های افشاری

اثر استفاده از دانه کامل گلرنگ و کتان در دوره پیرامون زایش بر عملکرد، ضرایب هضمی، تولید و ترکیب آغوز و فراسنجه های خونی میش های افشاری با سه تیمار و استفاده از ۲۷ راس میش آبستن با میانگین سن سه سال، وزن ۱/۲۸±۸۵ کیلوگرم و محدوده ۶ هفته پیش از زمان زایش مورد انتظار، در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱- جیره شاهد (پایه)، ۲- جیره حاوی هشت درصد دانه گلرنگ، ۳- جیره حاوی هشت درصد دانه کتان بودند. اثر تیمارهای آزمایشی بر صفات عملکردی میش ها پیش از زایش معنی دار نبود ولی ماده خشک مصرفی و تغییرات وزن میش ها پس از زایش، تحت تاثیر تیمارهای گلرنگ و کتان قرار گرفتند (۰/۰۵>P). اثر تیمارهای آزمایشی بر ضرایب قابلیت هضم مواد مغذی در پیش از زایش، میزان و ترکیب آغوز و شیر تولیدی میش ها و نیز عملکرد بره ها معنی دار نبود. میزان تری گلیسرید، کلسترول و لیپوپروتئین با دانسیته بالا پلاسمای خون میش هایی که با کتان تغذیه شدند بیشتر از تیمارهای گلرنگ و شاهد در پیش از زایش بود (۰/۰۵>P). یافته های این آزمایش نشان داد که استفاده از دانه های روغنی گلرنگ و کتان در دوره نزدیک به زایش اثرات منفی بر عملکرد میش های آبستن ندارد ولی مصرف ماده خشک را پس از زایش افزایش داده و با جلوگیری از افت شدید وزن آنها پس از زایش، سلامتی میش های شیرده و بره ها را بهبود می بخشند.

Keywords:

تولید و ترکیب شیر , دانه های روغنی , ضرایب قابلیت هضم , عملکرد بره ها , فراسنجه های عملکردی , متابولیت های خونی