چگونگی اجرای مرحله عملی امر به معروف و نهی از منکر

هدف از این تحقیق روشن شدن چگونگی اجرای مرحله انکار یدی در فریضه امر به معروف و نهی از منکر است. بر اساس نظر اکثر فقیهان، مرحله یدی به معنای برخورد عملی در راستای تحقق معروف و جلوگیری از منکر است. مرحله یدی به سه صورت قابلیت اجرا دارد. اول به صورت فردی و همگانی؛ دوم به صورت گروهی و سازمان یافته، البته مردمی؛و سوم به وسیله حکومت و نهادهای حاکمیتی. یافته این پژوهش آن است که اجرای این مرحله در جامعه ای که حکومت اسلامی در راس آن قرار دارد، بر عهده حکومت است که در چارچوب قانون و به وسیله کارگزاران خود یا با تاسیس نهادی به اجرای آن مبادرت ورزد. اگر حکومت مرحله یدی را در چارچوب قانون اجرا کند، نه تنها از عوارض روش های دیگر مانند: هرج و مرج و اختلال نظام در امان خواهد بود، بلکه این دو فریضه به گونه صحیح در جامعه اعمال می شود. افزون بر آن، افراد و گروه های مشخص و شناخته شده و آموزش دیده نیز می توانند با اخذ مجوز از حکومت در این امر یاری گر حکومت باشند. در یک جمله، انجام مرتبه عملی این فریضه در جامعه اسلامی از اختیارات حکومت است تا با برنامه-ریزی صحیح هدف از تشریع این فریضه را برآورده سازد. این مسئله هر چند جسته و گریخته در آثاری مطرح شده، اما در این مقاله بر این بحث تمرکز نموده و دیدگاه های مختلف همراه با مستندات هر کدام را بررسی کرده و در پایان راه حل هایی در رفع تعارض ظاهری میان دلایل نقلی مورد بحث قرار داده ایم.

Keywords:

امر به معروف , نهی از منکر , مرحله یدی , حکومت اسلامی