علی حسینی - عضو هیات علمی گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
بهادر زارعی - عضو هیات علمی گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
سیدعباس احمدی - عضو هیات علمی گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
رسول رستمی - پژوهشگر دکتری پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران

اقتصاد دریامحور فرصت­های شغلی جدیدی ایجاد می­کند و منجر به افزایش تولید ناخالص منطقه­ ای و درآمد نیروی کار می­ شود. آینده ­نگاری فرآیند سازماندهی­ شده­ هدف­مندی است که باعث گردهم آمدن بازیگران کلیدی عرصه­ های علم و فناوری برای ترسیم آینده­ای­ امکان­پذیر و راه­های رسیدن به چنین آینده ­ای می ­شود. استان بوشهر به عنوان یکی از استان­های ساحلی کشور دارای ظرفیت بسیار بالایی در راستای توسعه اقتصاد دریامحور به ­خصوص در زمینه­ های مورد تاکید در این پژوهش است. هدف این پژوهش، بهره ­گیری از رویکردهای آینده پژوهی و اتکا به مدل­های برنامه ­ریزی بر پایه این رویکرد، به بحث در خصوص توسعه اشتغال در سه بعد اقتصاد دریا (گردشگری دریایی، آبزی­پروری دریایی و زیست­فناوری دریایی) در استان بوشهر است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت بر اساس روش­های آینده­ پژوهی توصیفی- تحلیلی است. روش گردآوری داده ­ها، اطلاعات اسنادی، میدانی و گروه دلفی است و مدل­های پردازش داده­ ها آینده ­نگاری با استفاده از نرم افزار MICMAC است. در این پژوهش پیشران ­های کلیدی آینده­ پژوهی در ارتباط با توسعه اشتغال در بخش­های اشاره شده، ارائه شد. نتایج نشان داد که رقابت­ پذیری شهری، مناطق نمونه و دهکده ­های گردشگری، سرمایه­ گذاری مردم محلی در بخش گردشگری، سرمایه­ گذاری بخش خصوصی، زمین­های ساحلی مطلوب و گسترده در بخش آبزی­ پروری و وجود منطقه ویژه علم و فناوری دریایی، حمایت از تولیدات داخلی، صادرات محصولات زیست­ فناوری در بخش زیست­ فناوری دریایی بیشترین میزان تاثیرگذاری بر فرآیند توسعه اشتغال در استان بوشهر را خواهند داشت.

آینده نگاری, اقتصاد دریا, گردشگری دریایی, آبزی پروری دریایی, زیست فناوری دریایی, بوشهر