معماری و طراحی بایوفیلیک: سویه های متنوع تعامل با طبیعت در معماری جهت بهبود شرایط زیستی

محیط های زندگی و فعالیت انسان ها بخش مهمی از جریان زیست را دربر می گیرند و انسان پیوسته با آن ها در تعامل و ارتباط است؛ به گونه ای که محیط و انسان با هم کاملا پیوند خورده و یکدیگر را شکل می دهند و تغییر در ساختار محیط باعث تغییر در فعالیت ها و نوع برخورد افراد می شود. با توجه به این موضوع می توان اظهار کرد: تغییراتی که در ساختارهای شهری و معماری پس از انقلاب صنعتی رخ داد موجب تغییراتی در روند زندگی افراد، از جمله دوری از محیط طبیعی و به تبع آن ایجاد مشکلات روحی و روانی منفی شد، که این خود از ضعف های محیط های انسان ساخت در این دوره محسوب می شود، چرا که ارتباط انسان با طبیعت یک نیاز فرطی است و از بدو تولد در او وجود دارد و در دوره های مختلف به شیوه های مختلف مورد توجه بوده است. در این مقاله به بررسی و شناخت رویکرد بایوفیلیک به عنوان یکی از راه حل هایی که می تواند به برقراری ارتباط از بین رفته بین محیط زندگی و طبیعت کمک کند، پرداخته شده و مفاهیم مربوط به رویکرد بایوفیلیک یعنی طراحی و معماری بایوفیلیک، تاریخچه و سپس عناصر و فواید و الگوهای آن مورد مطالعه قرار گرفته، و برای درک هرچه بیشتر آن و همسو کردن زندگی بشر با عنصار طبیعت، نمونه هایی از این نوع طراحی بررسی شده است. در این راستا گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای، با مرور مقالات و کتابهایی که در این حوزه نوشته و کار شده اند انجام گرفته است.

Keywords:

بایوفیلیک , معماری , طراحی , طبیعت