طراحی مجتمع مسکونی با هدف پایداری

با افزایش روزافزون جمعیت جهان ونیاز به مسکن که عمده ترین کاربری شهرها را تشکیل می دهد ،از یکسو وصرفه جوییدر مصرف انرژی های فسیلی وتوسعه پایدار از طرف دیگر ,لزوم تبیین وبکارگیری معماری پایدار را دو چندان نموده واینمقوله به مباحث بسیار مهم و رایج در سطح بین المللی تبدیل شده اس ت. به طوری که حفظ منابع انرژی، جلوگیری از آلودهکردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یکیاز مهمترین تدابیر در معماری و شهرسازی شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول و قواعد خاصی در زمینهساخت و ساز می کند. واین افزایش مداوم جمعیت، کشورهای جهان را بیش از پیش با مشکل کمبود انرژی رو به روساخته و حیات بشر را تهدید می کند. شاید با کوشش مداوم دانشمندان، پرتو امیدی بر چهره حیات بر روی کره خاکی بتابدو بیم متلاشی شدن تمدن بشر در اثر کمبود انرژی و کثرت آلودگی محیط، از بین برود . یکی از مهمترین عوامل آلوده کنندهمحیط زیست در جهان و به خصوص در کشور ما ایران، مصرف انرژی فسیلی در فضاهای مسکونی، برای تهیه آب گرممصرفی و تامین گرمای فضای خانه است، که با هجوم روز افزون انسان ها از روستاها به شهرها به تعداد مصرف کنندگانسوخت های فسیلی (که در واقع پایه های صنعت نوین جهان و از جمله ایران را شامل می شود) افزودهمی شود. با اجرایاصول پایداری محیطی می توان با این مشکل مبارزه کرد . معماری سنتی ایران چه در بخش مسکونی و چه در بخش غیرمسکونی و همینطور تلفیق این دو در سطح وسیع تری به نام شهر، دارای ویژگی های منحصر به فردی است که ضمن توجهبه مسایل زیبا شناختی و حفظ محیط زیست پاسخگوی نیازهای اقلیمی هر منطقه نیز بوده است. فنون و قواعد به کار رفتهدر این معماری، بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را در خود به وضوح دارد که با به هنگام نمودن این قواعدمیتوان گام های مثبتی در جهت طراحی وساخت بناهای پایدار برداشت.

Keywords:

طراحی , مسکونی , پایداری