سعیده راهب - کارشناس ارشد گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
محمد رحیم شاهبداغی - کارشناس ارشد گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

هدف: لکنت اختلالی چند بعدی است که در آن علاوه بر ناروانی­های گفتاری، باید به واکنش ­های نگرشی نیز توجه کرد. این نگرش ­های منفی دریافتی از محیط، نقش مهمی را در شکل گیری و تداوم اختلالات روانی گفتار بازی می ­کنند که سبب ایجاد مشکلاتی در تعمیم و تثبیت درمان افراد مبتلا به لکنت می ­شوند. بنابراین آگاهی عموم افراد از این نگرش ­ها نسبت به لکنت و سعی بر تغییر محیط ارتباطی کمک زیادی به کاهش شدت لکنت و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا می ­کند. هدف از مطالعه حاضر، معرفی اولیه آزمون ­های ارزیابی نگرش به لکنت افراد غیر لکنتی است. روش بررسی: جهت دسترسی کامل بر ابزارهای بررسی نگرش افراد غیر لکنتی به افراد مبتلا به لکنت، جستجو در پایگاه­ های اطلاعاتی Google ،SID، Iranmedex، Google Scholar، Scopus، PubMed، Science Direct، پایان نامه­ های مربوط به اختلال لکنت  انجام پذیرفت. یافته ها: تعداد ۱۲ آزمون در زمینه ارزیابی نگرش افراد غیرلکنتی به لکنت یافت شد. این آزمون­­ ها مربوط به ارزیابی نگرش والدین، معلمان، همسالان و درمانگران بود. نکات قابل توجهی از این آزمون ­ها توضیح داده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مقاله حاضر، نگرش شنونده می ­تواند تاثیر زیادی بر ادراک فرد  لکنتی از  خودش، شکل گیری نگرش ­های منفی و عاملی در ماندگاری یا افزایش شدت لکنت تلقی شود. بنابراین افزایش آگاهی عموم و تغییر نگرش آن ها، به ویژه درمانگران به این مسائل در روند درمان نیازمند توجه بیشتری است.

لکنت, ارزیابی, نگرش, افراد غیرلکنتی