بررسی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تکنیکهای GIS و RS (مطالعه موردی: حوضه آبخیز سملقان)

تغییرات کاربری اراضی در اثر فعالیت های انسانی یکی از موضوعات مهم در برنامه ریزی های منطقه ای و توسعه ای میباشد. با توجه به قابلیت های تصاویر ماهواره ای، میتوان از این تکنولوژی برای شناسایی و کشف تغییرات استفاده نمود. در این پژوهش تغییرات کاربری اراضی حوضه سملقان در یک دوره ۳۰ ساله مورد ارزیابی قرار گرفت. برای انجام این پژوهش از تصاویر ماهواره ای سنجنده لندست ۵ مربوط به ماه ژوئن سال ۱۹۸۷ و لندست ۸ برای سال ۲۰۱۹ استفاده شده و پس از انجام اقدامات موردنیاز در مرحله پیش پردازش، با استفاده از الگوریتم ماشین بردار پشتیبان با دقت قابل قبولی در هفت کلاس کاربری طبقه بندی شدند. در نهایت نقشه های کاربری اراضی حاصله مورد مقایسه قرار گرفتند. بررسی تغییرات سطح در دوره آماره ۱۹۸۷-۲۰۱۹ نشان میدهد که تغییر سطح کاربری ها با رشد مناطق مسکونی، گسترش دیم و جنگل بوده که به صورت مستمری با کاهش کاربری مرتعی همراه بوده است. بدین صورت که از سال ۱۹۸۷ تا سال ۲۰۱۹ مساحت اراضی مسکونی، اراضی دیم و زراعت آبی نیز افزایش و در مقابل کاربری مرتع کاهش یافته است. نتایج حاکی از آن است که بکارگیری تصاویر ماهواره ای برای تهیه نقشه های کاربری اراضی و تغییرات آنها، جهت تسهیل در برنامه ریزی مدیریت منابع محیطی امری ضروری می باشند.

Keywords:

آشکارسازی تغییرات , کاربری اراضی , طبقه بندی نظارت شده , سملقان