بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی، سبک های هویت و تمایزیافتگی خود با کیفیت زندگی دانشجویان

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی رابطه سبکهای هویت، سبکهای دلبستگی، تمایزیافتگی خود با کیفیت زندگی دانشجویان است. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری آن کلیه دانشجویان موسسه آموزش عالی حکمت رضوی سال تحصیلی ۹۸-۹۹ میباشند که ۲۱۴ نفر به صورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شده اند. در این تحقیق از چهار پرسشنامه کیفیت زندگی ویر و شربون ۱۹۹۲، پرسشنامه کولینز و رید ۱۹۹۰، پرسشنامه هویت بنیون و آدامز (۱۹۸۶)، پرسشنامه تمایزیافتگی خود فرم کوتاه دریک (۲۰۱۱) استفاده شده است. روایی صوری پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفته است. ضریب آلفای کرانباخ برای پرسشنامه کیفیت زندگی بالای۰/۷۰، برای کل مقیاس پرسشنامه تمایزیافتگی ۰/۷۸، برای پرسشنامه سبک هویت ۰/۷۹ تا ۰/۸۸، برای پرسشنامه سبک دلبستگی ۰/۹۵ برآورد شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها آزمون تی و تحلیل واریانس برای معناداری ضرایب همبستگی دو متغیری و چند متغیری استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد از بین تمام خرده مقیاسهای سبک دلبستگی، هویت و تمایزیافتگی خود در مدل گامبهگام، سبک دوسوگرا از ابعاد سبک دلبستگی، برش هیجانی و جایگاه من از ابعاد تمایزیافتگی خود توانایی پیشبینی سلامت روان از کیفیت زندگی را دارد.

Keywords:

سبک دلبستگی , سبک هویت , تمایزیافتگی خود , کیفیت زندگی دانشجویان.