بررسی رابطه عوامل گرایش به ورزش با سطح سلامت کارکنان فرماندهی نیروی انتظامی استان گیلان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه عوامل گرایش به ورزش با سطح سلامت کارکنان فرماندهی نیروی انتظامی استان گیلان بود. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان نیروی انتظامی استان گیلان به تعداد ۱۹۰۰ نفر بودند، که از این بین نمونه آماری با توجه به جدول مورگان برای جامعه نامحدود ۳۲۰ نفر به شیوه در دسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش با استفاده از مطالعه کتابخانهای و پرسشنامه با مقیاس ۵ ارزشی لیکرت بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های عوامل گرایش به ورزش، سطح سلامت و استرس شغلی بر اساس طیف پنج ارزشی لیکرت استفاده شد. جهت ارزیابی روایی محتوایی و صوری از اساتید مدیریت ورزشی ۵) نفر) و صاحب نظران حوزه نیروی انتظامی ۵ نفر نظرخواهی شد. بعد از تایید روایی محتوایی، ابتدا ابزار در یک مطالعه راهنما بین ۳۰ نفر از جامعه آماری توزیع شد که ضریب آلفای کرونباخ ( ɑ=۰/۸۶) محاسبه شد. نتایج نشان داد که به عوامل گرایش به ورزش با سطح سلامت کارکنان فرماندهی نیروی انتظامی استان گیلان رابطه معنیداری داشتند. براساس یافته های پژوهش میتوان گفت که از طریق انجام تمرینات منظم ورزشی میتوان سطح سلامت عمومی کارکنان را ارتقاء داد. ارتقای سطح سلامت در کنار بهبود کارایی فرد در سازمان میتواند در کاهش هزینه های تحمیل شده بر سازمان در راستای حفظ سلامت کارکنان موثر باشد.

Keywords:

گرایش به ورزش , سطح سلامت , کارکنان فرماندهی نیروی انتظامی