تسلیم مورد معامله در اصول حقوق قراردادهای اروپا و حقوق ایران

گسترش و توسعه روز افزون معاملات در سطح تجارت بین الملل و نیاز کشورها به پاسخگویی به شرایط نوین موجب شده است که بازرگانان کشورهای مختلف به صورت مستقیم با یکدیگر معاملاتی انجام دهند که منجر به وقوع عقد ( نقد یا نسیه ) بین آنها شود. از الزامات عقد بیع ، تسلیم مورد معامله ( مبیع ) مطابق قرارداد توسط بایع ( فروشنده ) به خریدار ( مشتری ) می باشد ، و با توجه به مفهوم و انواع مختلف تسلیم ( تسلیم مادی و حکمی ) می بایست که مبیع تحت تصرف و اختیار مشتری قرار گیرد و وی را قادر بر اعمال حقوق مالکانه خویش بر مبیع نماید . اما چنانچه التزام بایع به تسلیم مبیع انجام نپذیرد و برحسب اینکه عدم تسلیم غیرارادی ، باشد یا ارادی آثار متفاوتی در پی خواهد داشت . بنابراین چنانچه بایع از انجام تعهد خود مبنی بر تسلیم کالای مورد معامله ( مبیع ) مطابق قرارداد ، تخلف ورزد ، برای مشتری ضمانت اجراهایی وجود دارد . در این حالت برحسب اینکه عدم تسلیم مبیع یا عدم قدرت بر تسلیم مبیع دائمی باشد یا موقت باز آثار متفاوتی در بر خواهد داشت . همچنین با توجه به مفهوم تسلیم ، احکام مرتبط با آثار و ضمانت اجراهای تسلیم یا عدم تسلیم مورد معامله ( مبیع ) توسط بایع ( فروشنده ) در اصول حقوق قراردادهای اروپا و کنوانسیون بیع بین المللی کالا ( وین ۱۹۸۰ ) مصوب کنفرانس سازمان ملل متحد شامل ؛ تسلیم کالای جانشین ، فسخ مبتنی بر نقض اساسی ، تقلیل ثمن ، زمان و مکان تسلیم مبیع ، چگونگی تسلیم مبیع ، تسلیم مبیع توسط شخص ثالث ، هزینه های تسلیم مبیع و ... می باشد.