تاثیرات بازنمایی محیط زیست در هنر پرفورمنس آرت(هنر اجرا) بر تعاملات فرهنگی در جهت حفظ محیط زیست با تاکید بر پسماند پلاستیک

پلاستیک یکی از پرکاربردترین، در دسترس ترین و خطرناک ترین دست ساخته بشر است. برای تجزیه شدن یک قطعه پلاستیک زمانی به فاصله ۲۵۰ تا۵۰۰ سال احتیاج است. با توجه به این زمان طولانی، می توان همین ابتدا به این نتیجه رشید که اولین پلاستیک تولید شده توسط بشر هنوز تجزیه نشده است و این میزان مصرف روزانه از پلاستیک در جهان و رهاسازی آن در طبیعت علاوه بر آلودگی بصری و آلودگی طبیعی، جان حیوانات را نیز به خطر انداخته است. در پی جنبش های هنری که از سال ۱۹۷۰ رخ داده است، هنر از صحنه گالری و فضای بسته خارج شده و به فضای بیرون به خصوص طبیعت وارد شده است. هنرمحطی، هنر زمینی، هنر زیست محیطی رخدادهای هنری هستند که در طی سالهای گوناگون شکل گرفته اند. پرفورمنس آرت، یکی از شاخه هنر پست مدرنیته می باشد که هنرمندان را در جهت ایده و اجرای آن رهنمون ساخته است. هنرمندان پرفورمنس آرت در ایران به صورت ویژه به کارهای حمایتی و محیط زیستی پرداخته اند که بازتاب های فراوانی در حوزه فرهنگ داشته است که توانست به حفظ هرچه بیشتر محیط زیست توسط عموم مردم کند. هدف از این تحقیق معرفی هنر محیطی و تعامل آن با هنر اجرا و به بازتاب آن در جامعه است. این تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی ارئه شده و نتیجه آن فرهنگ سازی و محدودساختن مصرف بی رویه پلاستیک است.

Keywords:

هنر , فرهنگ , هنر اجرا , محیط زیست , پلاستیک