طراحی مرکز پژوهش و هم اندیشی معماران هزاره سوم با رویکرد زمینه گرایی

هدف از طراحی مرکز پژوهش و هم اندیشی معماران هزاره سوم با رویکرد زمینه گرایی، احیا و تقویت معماری عصر حاضر ایران بعد از یک دوره افول، جهت بازگشت به موفقیت تاریخی خود است تا با ایجاد بنایی واجد ارزش در معماری بومی منطقه، توان رقابت در عرصه جهانی را بازیابد. در نتیجه طراحی یک مرکز پژوهش و هم اندیشی می تواند در دستیابی به این مهم، کمک شایانی داشته باشد. جامعه ی مخاطب این پژوهش معماران هزاره سوم هستند، این مسئله اهمیت توجه به مسائل روز معماری را نشان می دهد. رویکرد مورد نظر زمینه گرایی است که ابعاد مختلفی نظیر کالبدی، تاریخی، اقلیمی و فرهنگی -اجتماعی را دربرمیگیرد. متناسب با موقعیت، پس از شناخت بستر طراحی، ابعاد مرتبط با پروژه ی مدنظر را برمی گزینیم و در طراحی مورد استفاده قرار می دهیم. بدین منظور با روش کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات و شناخت اصول و مبانی هر یک از بخش های عنوان پرداخته و نمونه مطالعاتی های موفق را بررسی نموده ایم، سپس با بهره گیری از روش های روش های عقلانی، استدلالی، توضیحی، تفسیری و مقایسه ای به تحلیل شناخت ماحصل و تدوین اصول طراحی پرداخته ایم. نتیجه ی آن، طراحی مرکز با ایده از مفاهیم معماری سنتی نظیر گودال باغچه و توجه به رویکرد زمینه گرایی در ابعاد منتخب اقلیمی، کالبدی و فرهنگی-اجتماعی به همراه تکنولوژی روز معماری شده است. این بخش که بیان شده وظیفه ی پاسخگویی به تمام نیازهای معماران استان، در امر پژوهش و هم اندیشی را عهده دار است.

Keywords:

مرکز پژوهشی , هم اندیشی , هزاره سوم , زمینه گرایی