مریم نجفی - دانشجوی دکتری، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، ایران،
سیده الهام علوی زاده - استادیار، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، ایران

کریستوفر الکساندر در کتاب سرشت نظم خود با تدوین پانزده مولفه، وجود آن ها را در آثار هنری لازمه حیات دانسته که در پی آورنده جاودانگی اثر می باشد. آرامگاه گونه ای از فضای معماری است که از دیر باز مورد توجه بوده است. آرامگاه ها بناهایی شاخص اند که از نظر معنا شناختی و کالبدی حائز اهمیت بسیاری هستند.با توجه به اهمیت موضوع آنچه که نیاز به تحقیق و بررسی بیشتری دارد بررسی میزان تطبیق پذیری نظریه الکساتدر در بناهای آرامگاهی است که در صورت انطباق پذیری حاکی از زنده بودن آرامگاه ها می باشد.این پژوهش با نگاهی توصیفی -تحلیلی و بر مبنای مطالعات اسنادی انجام یافته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهند که نظریه ساختارهای زنده با ساختار آرامگاه های مورد بررسی قابل تطبیق است ولی شدت مولفه ها در نمونه های بررسی شده به یک میزان نیست.

آرامگاه، ساختار زنده، الکساندر، اردبیل