مزاج شناسی و تاثیر جنس مصالح ساختمانی رایج بر سلامتی انسان در اقلیم چهارگانه در ایران ازمنظر طب سنتی

علی رغم پیشرفت علوم فناوری، در عرصه سلامت و معماری افزایش بیماری های جسمی و روانی در مردم، نسبت به گذشته، است. به دنبال راهکار عملیاتی که نقطه اشتراک ساخت و ساز در معماری با سلامتی انسان باشد، به نظر می رسد حکمای ایران اسلامی با احاطه به علوم زمان خود، توانایی پاسخگویی به اغلب نیاز های بشر را داشتند. تا جایی که نیاز وی به معماری و حتی نوع مصالح مورد استفاده در داخل و خارج از منزل و محیط انسان ساز را نیز براساس عناصر اربعه پاسخی درخور و مناسب محیط زیست، اقلیم و شرایط روحی و روانی ساکنین بومی داده و بشر آن زمان از سلامتی جسم و روان بیشتری برخوردار بود. این مقاله از نظرهدف کاربردی، و از نظر شیوه جمع آوری اطلاعات توصیفی تحلیلی می باشد که پس از تحقیقات کتابخانه ای و مصاحبه با اساتید در امر معماری و طبابت به توضیحی اجمالی درباره طب و چهارگانه ها، به مزاج شنا سی مصالح و اقلیم ها می پردازد. پس از بررسی بیماری های ناشی از عدم رعایت اصل تعادل، راهکارهایی برای استفاده مناسب مصالح در چهار اقلیم بر پایه چهارگانه ها ارائه می شود.

Keywords:

محیط درمانی , مصالح ساختمانی , مزاج شناسی مصالح , طب سنتی , عناصراربعه , روانشناسی محیطی مصالح