رسا صفائی نمین - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران
سعید کاردار - دکترای محیط زیست و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
مریم پیرهادی - دکترای معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس
رسول صفائی نمین - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
فائزه سعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات

ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان، بخشی از مردم جامعه هستند که همچون سایرین نیازمند دسترسی و استفاده از تجهیزات و فضاهای شهری هستند. اما وجود برخی موانع به خصوص در نحوه طراحی، معماری و شهرسازی ، بسیاری از فضاهای شهری به ویژه معابر عمومی، پارک ها و فضای سبز را فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی افراد معلول نموده است. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر ضرورت مناسب سازی فضای شهری به ویژه پیاده راه ها و معابر جهت استفاده اقشار خاص می باشد. پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و به روش کتابخانه ایی با استفاده از کتابها، مقالات و ... گردآوری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد بی تردید بسترسازی حضور مستقل معلولان در جامعه به استقلال فردی و شکوفایی استعدادها و توانمندی های آنان و کاهش مشکلات روحی، روانی و جسمی فرد معلول و اطرافیان وی منتج خواهد شد.برای دستیابی به محیط مناسب برای معلولان و جانبازان لازم است شبکه معابر شهری شامل شبکه پیاده و شبکه ارتباطی پیاده و سواره و همچنین محیط های مرتبط با معلولان اعم از پارکها، مبلمان شهری، نورپردازی و حتی نحوه چیدمان پوشش گیاهی مناسب سازی شود. محیط شهری باید به گونه ای طراحی شود که معلول (جسمی- حرکتی و نابینایان) به خوبی بتواند به نقاط مختلف شهری دسترسی پیدا نماید. تسهیلاتی که آنان را قادر سازد بدون کمک دیگران در اجتماع زندگی کرده و به سادگی ایاب و ذهاب نمایند

فضای شهری، معلولین، مناسب سازی، معابر و پیاده راه ها