تحلیل آثار بهسازی فیزیکی، بر زندگی شهروندان مطالعه موردی : محله امامزاده یحیی شهر ساری

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 237

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICACU01_0348

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1400

Abstract:

ریزبافت های سالم و تسهیلات مربوط به رفاه اجتماعی و افزایش کیفیت زندگی شهری (Quality of Life) از جمله الزامات زیستن فردی و جمعی ست و نوسازی بافت های شهری (renovation) و بهسازی (improvement) نیز از این رهگذر از مهمترین موضوعات مهم شهر و شهرنشینی کنونی ست به شرطی که در حقیقت شهر، به واسطه ی آن ما با بهبود کیفیت زندگی مواجه باشیم .یکی از مهمترین عواملی است که امروزه در مطالعات برنامه ریزی شهری جایگاه ویژه ای دارد کیفیت زندگی است و هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر بهسازی بافت کالبدی شهر بر کیفیت زندگی شهروندان در محدوده امامزاده یحیی شهر ساری می باشد . روش این تحقیق توصیفی -تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی است . به منظور شناخت وضعیت ساختار کالبدی - محیطی و همچنین معیارهای اصلی سنجش کیفیت زندگی در محله امامزاده یحیی از روش میدانی بهره جسته ایم .ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه، فیش برداری و پرسشنامه می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه ساکنین محدوده محدوده امامزاده یحیی واقع در شهر ساری می باشد که بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ دارای ۳۶۹ نفر جمعیت می باشد .که تعداد ۴۱۰ نفر از سرپرستان خانوار با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده اند و همچنین ۹۱ نفر از کارشناسان و مهندسان شهری به صورت تصادفی برای نظردهی در مورد تاثیرات بهسازی شهری، انتخاب شده اند . به منظور کسب اطلاعات لازم از کیفیت زندگی شهروندان از وضعیت مولفه های کالبدی - محیطی و اجتماعی در محله هدف واقع در شهر ساری (محدوده امامزاذه یحیی ) ، ضمن به کارگیری پرسشنامه ی محقق ساخته ، از ضریب همبستگی اسپیرمن جهت بررسی رابطه بین مولفه های کیفیت زندگی و خدمات عمومی با انجام بهسازی و آزمون رگرسیون استفاده شده است . یافته های حاصل از این تحقیق نشان داد که بهسازی بافت کالبدی موجب افزایش کیفیت زندگی شهروندان، سهولت دسترسی به خدمات عمومی و رضایت شهروندان محدوده امامزاده یحیی از روند طرح بهسازی شده است.

Authors

علیرضا مهدوی

دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی، گرایش برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور