بررسی رویکرد عدالت فضایی درپراکنش محیط های سبز شهری(نمونه موردی :منطقه ۴ کلانشهرتبریز)

تبیین موضوع: یکی از مهمترین اهداف برنامه ریزی شهری ایجاد برابری در دسترسی به خدمات شهری می باشد.باتوجه به افزایش جمعیت درشهرها وآشفتگی در توزیع ومکان یابی خدمات شهری وتوزیع ناعادلانه امکانات شهری ،کیفیت زندگی وپایداری زیست محیطی برخی مناطق شهری به خطر افتاده ا ست.بنابراین برنامه ریزان شهری باید با تکیه بر ا صل عدالت اجتماعی در بین شهروندان اصل عدالت فضایی درتوزیع خدمات شهری رانیزدر برنامه ریزی برای شهرها مورد توجه قراردهند .پژوهش حاضرازنوع توصیفی – تحلیل وبراساس نمونه موردی می باشد.درجهت برآورد میزان عدالت رعایت شده درپراکنش فضای سبز شهری منطقه چهارابتداپتانسیل بهره وری ازفضای سبزبراساس میزان جمعیت بیان شده وبا استانداردهای زیست محیطی مورد مقایسه وبررسی قرار گرفته است وآستانه ی مجاز، آستانه ی مطلوب وفشاربحرانی محاسبه شده پس از تلفیق ویکپارچه سازی اطلاعات بد ست آمده وتهیه ی لایه های اطلاعاتی درمحیط جی آی اس به تهیه ی نقشه های مربوطه پرداختیم یافته ها: براساس نتایج به دست آمده شاخص فضای سبزبا حداکثر تراکم۲۹۱ نفر، تراکم ناخالص۶۳۸ نفر، تراکم خالص مسکونی۷۴۹ نفردرهکتار در نظر گرفتن تراکم خالص م سکونی ۳۲۹ نفر در منطقه ی ۴ در بازه ی مطلوب قرار گرفته است.نتایج بیانگراین است که بین پراکنش فضای سبزوجمعیت منطقه رابطه ی متناسبی وجودداردهمچنین سرانه ی فضای سبز منطقه بیانگررقم مناسبی برای شهروندان منطقه می با شدبه طوریکه که از مجموع ۱۶۶۲ بلوک مسکونی واقع در منطقه ۴ شهرداری تبریز، تعداد ۱۵۱۳ بلوک مسکونی ( ۹۱,۰۳ درصد) با مجموع جمعیت ۲۷۳۷۲۷ نفر در آستانه مطلوب جمعیتی، تعداد ۶۳ بلوک مسکونی ( ۳,۸ درصد) با مجموع جمعیت ۱۴۵۴۵ نفر در آستانه مجاز و تعداد ۸۶ بلوک مسکونی ( ۵,۱۷ درصد) با مجموع جمعیت ۹۹۲۹ نفر در بازه فشار بحرانی برابر با بیشترین فشار وارده بر اکوسیستم شهری قرار دارند . به طورکلی تراکم خالص م سکونی در و ضع موجود منطقه ۴ شهرداری تبریز برابر با ۳۲۹ نفر در هکتار بهد ستآمده که از آ ستانه های مجاز تراکم برحسب معیار سطوح سبز پایین تر است و در بازه مطلوب قرار دارد.

Keywords:

عدالت فضایی , ظرفیت برد , فضای سبز , شهرتبریز.