راضیه اربابی - دانش آموخته ی جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گرایش بهسازی و نوسازی،

برنامه ریزی فضایی تنظیم رابطه بین انسان، فضا و فعالیت های انسان در فضاست. سازمان فضایی شهر ها به گونه ای است که در صورت نداشتن برنامه ریزی مناسب جهت توسعه فضای پایدار از آسیب پذیری بالایی برخوردار است. از این رو این مقاله به بررسی برنامه ریزی فضایی به عنوان برنامه ای موثر در پایداری توسعه فضایی شهرستان نیمروز پرداخته است. از نظر روش شناسی گرد آوری و تحلیل دادهها به صورت توصیفی-تحلیلی بوده است و در طی فرآیند کار از روش های کمی ( ضریب همبستگی اسپیرمن، ضریب مکانی و پیش بینی جمعیت با استفاده از روش رگریسیون خطی) و نیزبرای نمایش پراکنش فضایی دهستان ها و خدمات موجود از نرم افزار GIS بهره گرفته شده است. هدف از این پژوهش بررسی برنامه ریزی فضایی به عنوان برنامه ای موثر درجهت پایداری شهرستان نیمروز و شناخت عدم تعادل و نابرابری میان دهستانهای شهرستان است. لذا سوال اساسی در این مقاله عبارت است از: آیا برنامه ریزی فضایی در توسعه ی پایدار شهری نقش مهمی دارد یا می تواند موثر باشد ؟ نتایج پژوهش حاکی از آن است که اگر برنامه ریزی فضایی باتوجه به عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، امکانات و قابلیت های شهرستان و همچنین نیازهای شهروندان تهیه و اجرا شود، منجر به توسعه پایدار شهری خواهد شد.

برنامه ریزی فضایی، توسعه پایدار، سازمان فضایی، شهرستان نیمروز، عدم تعادل