بررسی تاثیر نوع اتصال گیر دار بر رفتار غیر خطی و ضریب اضافه مقاومت قاب های خمشی فولادی ویژه

پس از عملکرد ضعیف و شکست ترد اتصالات خمشی در زلزله ۱۹۹۴ نورتریج آمریکا، محققین اتصالات جدیدی را جهت بهبود رفتار قابهای خمشی فولادی پیشنهاد دادند. این اتصالات بهبود یافته را در کل می توان به دو دسته اتصالات با مقطع کاهش یافته و سایر اتصالات با مقطع کاهش نیافته تقسیم بندی نمود. در این مقاله رفتار قابهای خمشی فولادی با هریک از این دو نوع اتصال، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. جهت انجام این کار چند قاب خمشی با هر دو نوع اتصال مذکور مدل سازی و با روش تحلیل غیرخطی استاتیکی آنالیز شده اند. در مدل سازی مذکور رفتار چرخه ای این اتصالات با استفاده از ماده بایلین مدل شده است، سپس با استفاده از نشریه شماره ۶۹۵ آژانس فدرال مدیریت بحران آمریکا پارامترهای مطالعات لرزه ای استخراج و برای هر دو نوع اتصال، مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که قابهای خمشی با اتصالات با مقطع کاهش یافته، رفتار غیر خطی به مراتب مناسب تری نسبت به قابهای خمشی با انواع اتصالات دیگر، از خود نشان می دهند. همچنین با توجه نتایج بدست آمده به نظر می رسد که ضریب اضافه مقاومت ۳ برای قابهای خمشی با هر دو نوع اتصال عدد مناسبی نبوده و با توجه به نتایج بدست آمده به ترتیب مقادیر عددی ۴ و ۵ برای این ضریب برای قابهای خمشی با اتصالات با مقطع کاهش یافته و قابهای خمشی با انواع اتصالات دیگر پیشنهاد می گردد.

Keywords:

رفتارغیرخطی , اتصالات با مقطع کاهش یافته , تحلیل غیرخطی استاتیکی , ضریب اضافه مقاومت