غزاله فلاحی - کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی معماری و هنر پارس

کودکان حساس ترین و مهمترین گروه سنی جامعه هستند، چرا که پایه های شخصیتی، ذهنی، اجتماعی، جسمی و روحی آنها در این زمان شکل میگیرد و برای این امر لازم است که زندگی اجتماعی را در مقیاس خود تجربه کنند. لذا مطلوب سازی محلات شهر و یا به عبارتی طراحی فضاهای مختص کودکان با توجه به عوامل فیزیکی و غیرفیزیکی کودکان، از جمله گام هایی است که می تواند در راستای تحقیق حضورپذیری و یادگیری کودکان برداشته شود. هر چند در سال های اخیر توجه به کودکان در ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفته است اما به لحاظ سرزندگی و اثرات آن بر یادگیری کودکان می توان گفت راهکارهای عملی اتخاذ نشده است.هدف مقاله حاضر تبیین عوامل تاثیر گذار بر سرزندگی و یادگیری کودک در فضای شهری است. نوع پژوهش با توجه به هدف آن بهصورت کاربردی و ماهیت آن از نوع کیفی توصیفی است. در گردآوری دادهها از روش اسنادی-کتابخانه ای (شامل کتابها، مقالات، پایان نامه ها، طرحها و گزارشها و سایتهای اینترنتی) استفاده شده است. در نهایت با توجه به مطالعات و بررسی های صورت گرفته معیارها و راهبردهای طراحی فضاهای شهری بر اساس عوامل تاثیر گذار بر حس سرزندگی و یادگیری بیشتر کودک استخراج گردید.

اصول طراحی، کودک، یادگیری، سرزندگی