مجموعه بوم گردی در منطقه توریستی قلعه نو با رویکرد احیای معماری اقلیمی سیستان

گردشگری به عنوان صنعتی نوپا در سالهای اخیر تاثیرات زیادی بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان داشته و این صنعت میتواند با بهره گیری و تلفیق با معماری بومی هر منطقه هدفها و سمبل هایی را مطرح نماید. رویکرد معماری بومی قصد دارد به محیط سکونتی ماهیت بدهد، ماهیتی که برخاسته از فرهنگ مردم منطقه و استفادهکنندگان آن است. این تحقیق بر این باور است تا با استفاده از عناصر معماری سنتی به سبکی مدرن مجموعه ایی سازگار و هم خوان با بافت اطراف و اقلیم خاص منطقه ای را ارائه دهد و هدف اصلی معرفی و احیای سبک خاص معماری بومی منطقه سیستان میباشد. مطالعات انجام شده بر آن بوده است تا ویژگیها و تاثیرات عناصر اقلیمی و معماری پایدار و بومی منطقه مورد تحلیل قرار گیرد و به صورت مدرن احیا و مطرح شود. استفاده از راهکارهای نوین صرفه جویی در مصرف و تولید انرژی پاک برای مجموعه میتوانند با احیاء مجدد معماری بومی منطقه، ضمن فراهم آوردن شرایط مناسب برای اقامت گردشگران، حداقل آثار منفی را بر روی محیط زیست اطراف خود بر جای بگذارد.

Keywords:

اقلیم , بوم گردی , معماری اقلیمی-سیستان , احیا