تبیین مفهوم هویت در سیمای منظر شهرهای معاصر ایران

اگرچه "هویت" در مفهوم عام و کل آن، قدمتی طولانی و هم پای تاریخ تمدن انسان دارد، اما پیشینه این بحث در منظر شهری چندان با سابقه نیست. سهل و ممتنع بودن مفهوم هویت منظرشهری در فرایند شناخت و ادارک، پدیدهای چند بعدی و پیچیده را پیش روی ما قرار میدهد. از آنجا که شهر ویترین عرضه تفکرات جامعه به دنیای بیرون و بستر شکل گیری حیات مدنی است، ارتباط هویت و منظر شهری به مقوله ای تاثیرگذار در علوم مرتبط با این حوزه تبدیل شده و تالش برای یافتن ماهیت و چیستی هویت منظر شهری جهت ارزیابی معیار سیاستهای مداخله کلان در شهرهای امروز، امری ضروری است.این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی در صدد است تا با تبیین مفهوم هویت، منظر شهری و بسط آن به شهرهای معاصر ایران بپردازد. توجه به شهرسازی و معماری قدیم نشان دهنده همدلی با آن است و سیمای شهرهای بی هویت کنونی حاصل التقاط فرهنگی امروز است. زبان معماری ایران در این دوره زبانی کثرت گراست که در آن فردیت گرایی و خود محوری وجه غالب است. میتوان با شناسایی اصول شکل دهنده فضاهای شهری ایرانی، شناخت نیازهای جامعه انسانی و شناخت ارزش های فرهنگی جامعه به نظام پایدار برنامه ریزی برای شهر معاصر اندیشید.

Keywords:

هویت , منظر شهری , معاصر