بررسی رضایتمندی ساکنان مسکن مهر در جهت ارتقای برنامه ریزی مسکن (مطالعه موردی: مسکن مهر شهر پردیس)

رشد جمعیت، تحولی بزرگ در ابعاد مختلف زندگی انسانها ایجاد کرده است. که ازجمله آن می توان به وضعیت فضایی مسکونی اشاره کرد. در این رشد معمولا داشتن مسکن خوب و مناسب از اولویت های مهم هر جامعه محسوب میگردد. مجتمع های مسکونی به عنوان پیچیده ترین و اساسی ترین عملکرد، در عرصه ی معماری قرن بیستم به حساب آمده و میتوانند تاثیرات بسیار زیادی بر رضایت فردی آنها در پی داشته باشند. مسکن مهر یکی از طرحهای اصلی دولت در حوزه ی اقتصاد طی سالهای ۱۳۸۶تا ۱۳۹۲بود که مسئولان معتقد بودند، ایده شان در حذف هزینه ی زمین از هزینه ی ساخت و پررنگ کردن نقش دولت در این میان میتواند مشکل کمبود عرضه ی مسکن را برطرف ساخته و علاوه بر آن پاسخگوی تقاضای بالای مسکن در سالهای آتی را بوده؛ همچنین قیمت مسکن را نیز کاهش خواهد داد. این طرح که بزرگترین طرح ملی محسوب میشود، به علت گستردگی نیاز به بررسی نتایج حاصله دارد. ازاینرو هدف اصلی در این مقاله ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان از مجتمع های مسکونی مسکن مهر استان که در این مطالعه شهر پردیس در اولویت قرارگرفته است. روش این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی به صورت مقایسه ای است و به منظور جمع آوری و ارزیابی اطلاعات از دو روش اسنادی و میزانی (پرسشنام های) استفاده شده است و از نرم افزار اکسل برای تجزیه وتحلیل نتایج مطالعه بهره گرفته شده است. نتایج حاصل حاکی از آن است که سطح رضایتمندی سکونتی در مجتمع های مسکن مهر شهر پردیس نشان از رضایت متوسط ساکنان این شهر است. نتایج بررسیها نشان میدهد عوامل مهم تاثیرگذار بر میزان رضایتمندی سکونتی شامل ویژگی افراد ساکن، عوامل اجتماعی (امنیت)، فرهنگی، اقتصادی و کالبدی مسکن و جامعه(فضای باز) و از همه مهمتر همراستا بودن نیازها و آرزوها است.

Keywords:

رضایتمندی سکونتی , مجتمع های مسکونی , شهر پردیس , مسکن مهر , شاخصهای مسکن