نقش مردم در پایداری معماری و باز آفرینی هویت اجتماعی فرهنگی کالبد تاریخی محلات فرسوده شهری(نمونه موردی: محلات تاریخی شهر شوشتر)

بافتهای تاریخی در شهرهای امروزی بخش هایی از شهر را تشکیل می دهند که با وجود دارا بودن ارزش های فراوان و ویژگیهای شاخص معماری به دلیل تخریبهای صورت گرفته، کمبود تاسیسات زیربنائی و کمبود خدمات شهری تبدیل به نقاط ناامن و خالی از سکنه گشته اند. از این رو پرداختن به مسائل و مشکلات بافت های تاریخی و تلاش جهت رفع مشکلات آنها جهت حفظ ارزش های موجود و ایجاد شرایط پایدار و مساعد زندگی برای ساکنین توجه خاصی را می طلبد. چرا که محیطهای شکل گرفته قدیمی انعکاسی از جامعه هستند که مفهوم معنی دار بودن را به معنای صحیح کلمه در خود دارند. مفاهیمی همچون هویت، خوانائی، نمایانی، سازگاری و بسیاری از مفاهیم دیگر از ویژگی های این بافت ها بشمار می رود. بر این اساس این مهم در پژوهش حاضر سعی شده به واسطه رویکرد پایداری در بازآفرینی هویت اجتماعی و فرهنگی کالبد تاریخی محله ها در بافت شهری فرسوده به روش توصیفی پیمایشی مبتنی بر اسناد کتابخانه ای و بازدیدهای میدانی به طرح مسائل و مشکلات رایج در بافت فرسوده محلات تاریخی شهر شوشتر به عنوان نمونه موردی مورد تحقیق با ارائه راهکارها و پیشنهاداتی از منظر معماری پایدار با تاکید بر نقش مشارکت مردمی و مدیریت شهری بپردازد.

Keywords:

باز آفرینی , پایداری , هویت اجتماعی و فرهنگی , مردم , مدیریت شهری