عباس ارغان - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، سمنان، ایران
سیدجلال الدین میراحمدی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی،سمنان، سمنان،ایران

کیفیت زندگی محصول تاریخی نظام های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است و نمی توان آن را مجزا از ساختارهای فوق تبیین کرد .بنابراین مفهوم کیفیت زندگی یک متغیر مرکب می باشد و وضعیت آن به سطح توسعه یافتگی جوامع بستگی دارد و می توان آن را با طراحی و تدوین شاخص هایی، تعریف و اجرا کرد.این پژوهش با هدف ارزیابی نقش شاخص های کیفیت زندگی بر توسعه مناطق شهری مطالعه موردی شهر سمنان انجام شده است. دراین پژوهش به منظورتجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات ازنرم افزارSPSS،آزمونT استفاده شده است.یافته های پژوهش حاکی از آن است که در ارتباط با فرضیه اول مقدار همبستگی اسپیرمن بین دو متغیر ارائه بهینه ی خدمات عمومی بر دستیابی به توسعه (۰/۵۰۱) است و برای فرضیه دوم: مقدار همبستگی اسپیرمن بین دو متغیر تاثیردستیابی به توسعه مناطق،برحفاظت از محیط زیست (۰/۰۹۵) است.نتیجه اینکه رضایت مندی از زندگی در شهر موضوعی است که با موضوعات دیگر از جمله کیفیت محیطی در ارتباط است.از آنجا که یکی از اهداف برنامه ریزان شهری بالا بردن میزان رضایت مندی ساکنان از محیط زندگی آنان است، باید برای نیل به این هدف به ارتقای ابعاد مختلف توجه کرد. بنابراین، شاخص های کیفیت محیطی به منزله معرف ابعاد و ویژگی مختلف درشهر سمنان برای بررسی رضایت مندی ساکنان از محیط کالبدی و اجتماعی محله می توانند استفاده شوند.

کیفیت زندگی شهری، توسعه، مناطق شهری،شهر سمنان