بررسی قابلیت های برنامه ریزی راهبردی در فرایند طرح های توسعه شهری شهر شیراز

برنامه های موجود شهری که در قالب تهیه طرحهای جامع و تفصیلی مطرح هستند، چون بیشتر کالبدی، ایستا و سنتی بوده و در تدوین آنها ابعاد اجتماعی ، اقتصادی و مدیریتی لحاظ نشده است، پاسخگوی نیازهای فعلی شهر نیستند و میزان تحقق اهداف پیش بینی شده در آنها بسیار نا چیز است، لذا گذار از الگوی برنامه های جامع شهری به سمت برنامه ریزی راهبردی با توجه به خاصیت ترکیبی، انعطاف پذیر بودن و پویایی آن در جهت حل مسائل و مشکلات و سازگاری با تحولات آینده ضروری به نظر می رسد. هدف از تحقیق حاضر آن است تا با روش توصیفی - تحلیلی به ریشه یابی مشکلات و نارسایی های طرحهای توسعه شهری شیراز پرداخته و از طریق برنامه ریزی راهبردی و با استفاده از مدل سوات((SWOT، مسائل و مشکلات ، نقاط ضعف و قوت و فرصتها و تهدیدهائی که شهر شیراز با آن مواجه است، شناسائی وراه حلی مناسب به منظور برطرف نمودن مشکلات وبهره گیری از فرصتها ارائه گردد. نتایج نشان می دهد که الگوی برنامه ریزی استراتژیک می تواند بعنوان یک چارچوب مفهومی مناسب و ابزاری کارآمد که در تمام مراحل برنامه ریزی، توان سنجش وضعیت حال و آینده، تعیین جهت گیری و چشم انداز توسعه شهر را دارد، به کارآید.

Keywords:

برنامه ریزی راهبردی , مدل سوات , طرح توسعه شهری , شیراز