فاطمه محمدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،
زهرا پوررودگر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری
سمیه نژاد رمضان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری
محمدمهدی محسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری

افزایش تعاملات اجتماعی سبب ارتقای سلامت روان، حس سرزندگی، افزایش اعتماد اجتماعی، افزایش مشارکت های فرهنگی، کاهش جرم خیزی که از جمله اهداف طراحی شهری و معماری به حساب می آید. فضای سبز از جمله فضاهایی هستند که این مهم میتواند اتفاق بیفتد.تجربه بودن در پارک ممکن است فشارها مدرن و رضایت و خوشنودی کاهش دهد، تفکر و تعمق را افزایش و راحتی را برایشان به ارمغان آورد. در این پژوهش فرض بر این است که وجود فضای سبز در بافت های شهر مسکونی موجب ارتقاء سلامت روانی- اجتماعی ساکنین این شهر میشود.اهمیت پارک در محیط شهری تا آن حد است که به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع مطرح بوده و در عین حال معیاری برای ارتقای کیفیت فضای زندگی محسوب میشوند.درهمین راستا، یکی از مسائل شهر چالوس، توزیع ناهماهنگ فضای سبز و پارک در مناطق مختلف این شهر میباشد. در برخی از مناطق این شهر، نیاز به فضاهای تفریحی و فضای سبز و رعایت نسبت سرانه پارک ها و جهان شده است.گسترش روزافزون شهرها در کلیه کشورهای جهان و از جمله در ایران، از پیامدهای غیرقابل اجتناب عصر دانش و فناوری بشمار می رود. رشد و توسعه شهرنشینی با گسترش کالبدی شهرها رابطه مستقیم داشته و دوری از طبیعت و قطع رابطه انسان با محیط زیست طبیعی را موجب می شود.

فضای سبز،پارک شهری،آرامش،ساکنان شهرستان چالوس