ارتقای سرزندگی بافتهای ناکارآمد شهری با بهره جویی از هنر خیابانی (نمونه موردی: محله ملازینال شهر تبریز )

شهرها در کنار مشکلات عدیدی که با آنها روبرو هستند، گاها دچار ناکارآمدی نیز م یگردند. این ناکارآمدی در ابعادمختلف و به ر و شهای گوناگونی ظاهر می شود. ساکنان این بافتها اولین کسانی هستند که دچار آسیب شده و زندگی فردی و اجتماعی خود را در معرض خطر م یبینند. اما ابعاد این آسیب، از این نیز فراتر رفته و در حوزه های بلافصل و حتی گاها در سطح کل شهر نیز بروز می یابند. هنر عمومی به طور عام و هنر خیابانی به شکل خاص در این فرآیند تاثیرگذار هستند. این امر هم م یتواند موجب تشدید ناکارآمدی باف تها شده و هم قادر است با سرزنده ساختن فضاها، بافتی کارآمد و مقبول ساکنان را فراهم سازد. بنابراین این تحقیق به دنبال آن است تا ضمن بررسی تاثیر هنرخیابانی برسرزندگی بافتهای ناکار آمد شهری، با بررسی محله ملازینال شهر تبری ز، ابعاد محیطی متاثر از هنرخیابانی را شناسایی کرده و راهکارهایی را نیز در این راستا ارائه کند. تحقیق حاضر از روش تحلیلی توصیفی بهره جسته و با گرد آوری نمونه های موفق جهانی، الگویی جهت تبیین محدوده مورد مطالعه اتخاذ کرده اس ت. در نهایت نتیجه آن شد که میتوان با شناسایی ابعاد محیطی نمون ههای موفق جهانی، راهکا رها و استراتژی هایی را در قالب همین ابعاد برای شهر تبریز نیز ارائه کرد.

Keywords:

هنر خیابانی , بافت ناکارآمد , سرزندگی , نقاشی دیواری , کیفیتهای محیطی