مهسا مولایی هشجین - دکتری معماری،دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

ساختارگرایی در حوزه مطالعات اجتماعی یکی از گرایش های نظری پیچیده و با نفوذ است. بسیاری از متفکران مهم جامعه شناسی از مارکس.دورکیم، بوردیو، گیدنز و بسیاری دیگر از نظریه پردازان، دغدغه و دلمشغولی اصلی شان درگیری با ساختارگرایی و تلاش برای بسط این جریان فکری و یا رهایی از آن بوده است. معماری ساختارگرا به لحاظ مباحث نظری و ساختمان های طراحی شده توسط معماران آن، یکی از سبک های مهم برای تبیین اصول و ارائه ساختمان های مدرن در بین دو جنگ جهانی بود. خاستگاه این معماری شوروی بود. می توان عنوان نمود که تنها سبکی که در طی چند سده گذشته در این کشور ظهور کرده و بر معماری و هنر غرب تاثیر گذارده، سبک کانستراکتیویسم بوده است. روش تحقیق در این مطالعه، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای- اسنادی می باشد . هدف این پژوهش، بررسی فلسفه ساختارگرایی و علل پیدایش آن و بررسی این سبک و نمود آن ابتدا در زبان شناسی و انسان شناسی با مطالعه متفکرانی چون سوسور و لوی استراوس، سپس در هنر پیکره سازی و در نهایت نمود این سبک در معماری با بیان مصادیق آن می باشد.

ساختارگرایی، فلسفه ساختارگرایی، زبان شناسی، پیکره سازی ساختارگرا، معماری ساختارگرا.