مروری بر روشهای نوین در روسازی راه و تجزیه و تحلیل آثار خرابی ها در روسازی های آسفالتی

با توجه به نقش چشمگیر راه ها در توسعه زیرساخت حمل و نقل و به تبع آن رشد و وسعه شهرها، با استفاده و بهره گیری از فناوری های جدید به منظور ساخت، توسعه و یا نگهداری شبکه راه ها می تواند علاوه بر افزایش کیفیت خدمت دهی، کاهش هزینه های چرخه عمر را در پی داشته باشد. انتخاب نوع روسازی یک دانش و روش کامل و دقیق ندارد ولی برای انتخاب نوع روسازی یک فرد باید فاکتورهای فنی و اقتصادی از قبیل حجم ترافیک، هزینه، نوع خاک، شرایط آب و هوایی، مواد و مصالح، ملاحظات ساخت و ساز، نگهداری و مسایل زیست محیطی را در نظر بگیرد. خرابی یک فاکتور مهم در طراحی روسازی می باشد که عدم شناخت کافی از عوامل ایجاد آن می تواند به گسترش خرابی ها، شکست و حتی اضمحلال کامل روسازی منجر شود. یکی از عوامل موثر در خرابی های روسازی آسفالتی اضافه بار وسایل نقلیه می باشد. در این پژوهش به بررسی انواع روشهای نوین روسازی از جمله آسفالت های نیمه گرم، بازیافت سرد آسفالت، بازیافت آسفالت گرم، امولسیون های قیری، آسفالت های حاوی پودر لاستیک، مخلوط آسفالتی با استخوان بندی SMA پرداخته شده و در ادامه به خرابیهای روسازی انعطاف پذیر، پارمترهای تاثیرگذار در انتخاب نوع روسازی از جمله میزان ترافیک، خاک بستر محیط، عوامل محیطی، رطوبت اشاره شده است. در نهایت روسازی مرکب و روسازی بتن غلتکی و بررسی اقتصادی روسازی ماندگار در ایران مطالعه شده است.

Keywords:

خرابی راه , روشهای نوین , روسازی راه , روسازی آسفالتی