عیسی دادرسی سیسی - دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی دانشگاه سمنان
زینب خدمتی - دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی دانشگاه سمنان
محدثه نصرالهی حسینی ئی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری

موضوع فضا و فضای شهری همواره یکی از دغدغه های مهم در میان شهرسازان و جامعه شهری بوده است. فضای شهری عینیتی است برخاسته از تلفیق روابط اجتماعی، در بستری کالبدی، در زمینه ای معنایی و در راستای عملکردهای مورد نیاز جمعی انسانی.خلق فضای شهری پویا و سرزنده که با نیاز های اجتماعی،فرهنگی و زیست محیطی شهر و شهروندان منطبق باشد، از اهداف طراحان این فضاها می باشد. پارک ها به عنوان یکی از فضاهای باز عمومی در شهرها با کارکرد اجتماعی می باشند که در جهت ایجاد تعادل میان عناصر انسان ساخت و طبیعت و در نتیجه ایجاد یک منظر اجتماعی ، فرهنگی و مردم محور شکل می گیرند و نقش بسزایی در بهبود و افزایش میزان سرمایه اجتماعی در ساختار شهر دارند.در این مقاله با هدف ارائه کیفیت هایی برای دستیابی به جدول کیفیت سنجی با مراجعه به آرا و نظریات اندیشمندان و نویسندگان در حوزه فضاهای شهری و با تاکید بر جنبه های اجتماعی و فرهنگی ، پارک ها را به دودسته پارک های شهری و پارک های محلی تقسیم بندی کرده ایم.این تقسیم بندی بر اساس استفاده کنندگان این پارک ها به صورت محله ای و فرامحله ای می باشد؛ به صورتی که میزان آشنایی افراد با محیط و شهروندان مبنا قرار گرفته است.در نتیجه مولفه ها وکیفیت های بررسی شده در پارک های شهری و محلی که تداوم بخش زندگی و پویایی این نوع فضاهای شهری می شوند،در می یابیم که این فضاهای شهری عرصه اعمال متقابل اجتماعی و غلبه هنجارها و موازین و ارزش های اجتماعی - فرهنگی بوده و نیازمند منطق گرایی در رفتار، کنترل اجتماعی و مشارکت مردمی است و بیش از همه چیز، عرصه بیان آزادی،تنوع ، هماهنگی و خویشتن داری اجتماعی است که یک فضای شهری مطلوب را تشکیل می دهد.

فضای شهری،پارک شهری،پارک محلی، کیفیت ،تعاملات اجتماعی