بررسی تاثیر فضای خوابگاه بر کاهش استرس و افزایش رضایتمندی دانشجویان

سالانه بسیاری از دانشجویان برای تحصیل به اجبار در خوابگاه ها مستقر می شوند و تجربه زندگی در خوابگاه برای بسیاری از آنها موفق نیست. فقدان و یا کمبود استانداردهای فضای خوابگاه سبب بروز مشکلات، استرس ها و نارضایتی های فراوانی می گردد که اغلب دانشجویان با آن مواجه می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر فضای معماری خوابگاه برکاهش استرس و افزایش رضایتمندی دانشجویان خوابگاه به منظور تدوین معیارهای طراحی ابتدا با روش تحلیل محتوایی متن و به روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی فضای معماری خوابگاه ها از باب تعاریف پرداخته و معیارهای مربوطه را با اصول و ویژگی های افزایش رضایتمندی و کاهش استرس دانشجویان در فضای خوابگاه از دیدگاه اندیشمندان و تعاریف مطابقت میدهد. لذا بر اساس جمع بندی ها و مصاحبه های ساختار یافته حاصل از آن به کشف مشکلات در طراحی فضای خوابگاه های مربوطه می پردازد. سپس در فاز دوم به روش کمی و از نوع تحقیق شبه آزمایشی، با انجام یک تغییر فیزیکی در فضای خوابگاه (اضافه کردن فضای سبز) به اتاق ها، تاثیر آن بر کاهش افسردگی و افزایش رضایتمندی دانشجویان مورد سنجش قرار می گیرد. در نهایت هدف غایی تحقیق ارایه راهکارهای طراحی برای خوابگاه های آتی و درس گرفتن از مشکلات طراحی وضع موجود می باشد که بر اساس همه جمع بندی های حاصله صورت می پذیرد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که فضاهای معماری خوابگاه در ترکیب بهم پیوسته از معیارهای مربوط به مولفه های کالبدی و غیر کالبدی می باشد که فقدان و یا کمبود مولفه های مذکور و یا عدم ارتباط درست فضایی مولفه ها سبب بروز مشکلات دانشجویان در فضای معماری خوابگاه شده است که در این میان راهکارهای طراحی فضای خوابگاه نتایج کاربردی تحقیق حاضر می باشند. همچنین نتایج تحقیق در بررسی ارتباط بین فضای سبز با رضایتمندی و کاهش استرس در دانشجویان نشان داد که حتی فضای سبز در مقیاس خرد (گل های آپارتمانی) می تواند به طور معناداری میزان رضایتمندی دانشجویان خوابگاه را افزایش دهد و به طور معناداری از استرس ایشان بکاهد.

Keywords:

فضای معماری خوابگاه , رضایتمندی , استرس , فضای سبز.