نهاد آموزش و پرورش و ضرورت اتخاذ سیاست هویتی جامع به منظور تقویت هویت ملی در ایران

مقاله ی حاضر درصدد پاسخ به این پرسش است که نهاد آموزش و پرورش چگونه می تواند موجبات تقویت هویت ملی در ایران را فراهم نماید؟ به طورکلی به باور این پژوهش، نهاد آموزش و پرورش به عنوان یکی از مهم ترین عوامل در انتقال، بسط و اعتلای فرهنگ، نقش اساسی در تقویت هویت ملی دارد و به همین خاطر هیچ کشوری ازجمله ایران نمی تواند بدون بهره مندی از این نهاد به تقویت هویت ملی بپردازد. اما نکته اساسی در این جا این است که نهاد مذکور در دوره جمهوری اسلامی در زمینه سیاست گذاری هویتی، دارای ضعف ها و نارسایی هایی است که بر کارکرد آن در زمینه ترویج هویت ملی تاثیر منفی گذاشته است. به طورکلی الگوی سیاست گذاری هویتی در نهاد آموزش و پرورش در دوره مذکور به دلیل گزینشی بودن و تاکید یک سویه بر بعد اسلامی هویت ملی، نتوانسته است آن چنان که باید، به تقویت گرایش بسیاری از ایرانیان نسبت به هویت ملی خود و درنتیجه، استحکام هویت ملی ایران کمک نماید. این مسئله اتخاذ سیاست هویتی جامع و مناسب در این نهاد را ضروری ساخته است. براین اساس، دولت جمهوری اسلامی به عنوان متولی امر تعلیم و تربیت در ایران، تنها با اتخاذ سیاست هویتی غیرگزینشی در نهاد آموزش و پرورش که در آن به همه ارکان و مولفه های هویت ملی ایران توجه شده باشد، می تواند به افزایش تعلق خاطر ایرانیان به هویت ملی خود و درنتیجه تقویت هویت ملی ایران کمک نماید. لازم به ذکر است که در این مقاله از روش توصیفی– تحلیلی بهره برده شده است.

Keywords:

هویت ملی , هویت ملی ایران , آموزش و پرورش , دولت جمهوری اسلامی , سیاست هویتی