سیده لیلا موسوی - دانشجوی دکترای دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علوم و تحقیقات، تهران، ایران
احمد ساعی - دانشیار دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران.

در سال های اخیر مباحث فراوانی در خصوص سرمایه اجتماعی و وجوه گوناگون آن در سطح بین المللی و همچنین در جامعه ی علمی ایران مطرح شده است با توجه به اهمیت سرمایه ی اجتماعی در عملکرد جوامع در حوزه های مختلف، یکی از مهمترین مباحث مطرح شده پیرامون این موضوع راه ها و چگونگی تقویت و از سویی دیگر تضعیف سرمایه اجتماعی بوده است. در این ارتباط از عوامل متعددی در هر دو سطح خرد و کلان نام برده شده است؛ با این همه به نظر می رسد با وجود تعدد مطالب مرتبط با بحث تقویت یا تضعیف سرمایه اجتماعی، نقش دولت به نوعی مغفول مانده و کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله با توجه به حضور دولت به عنوان بازیگری یکه تاز و برتر در عرصه ی سیاسی- اجتماعی ایران در طول سده های طولانی گذشته تا به امروز بر نقش دولت در زمینه تضعیف سرمایه-ی اجتماعی به ویژه در خصوص مشارکت به عنوان یکی از مولفه های مهم سرمایه اجتماعی تاکید شده است. یافته ها نشان می دهد در طول سالهای۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ با تضعیف سرمایه اجتماعی در ایران مواجه بوده ایم.

حکومت, سرمایه اجتماعی, دیدگاه همیاری, ساخت قدرت در ایران, جامعه مدنی