بررسی اثر پایدارسازهای آمینوالکلی بر ساختار بلوری، گاف نواری و درخشندگی آبی نانوذرات اکسید روی آلاییده با مس تهیه شده به روش سل-ژل

در این پژوهش، نانوذرات اکسید روی آلاییده با مس به روش سل-ژل و با استفاده از پایدارسازهای مختلف مونو، دی و تری- اتانول آمین تهیه شدند. اثر پایدارسازهای مختلف بر ویژگی­های ساختاری، ریخت شناسی و اپتیکی نانوذرات بررسی شد. بررسی الگوی پراش پرتو X ساختار ششگوشی ورتسایت را برای نمونه ها نشان میدهد. اندازه بلورک، کرنش، تنش و انرژی تغییر شکل شبکه توسط روابط ویلیامسون- هال اصلاح شده تعیین شدند. نتایج نشان می­دهند که نمونه­ی تهیه شده با مونواتانول آمین کمترین اندازه بلورک، پارامتر شبکه و کرنش را دارد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) کاهش انباشتگی نانوذرات با افزایش گروه آمین را نشان میدهد. با افزایش گروه آمین در سل اولیه، جابجایی قرمز در لبه نواری و کاهش شدت درخشندگی آبی نانوذرات دیده شد که با کاهش گاف نواری از ۱۶/۳ به ۱۱/۳ الکترون ولت محاسبه شده از طیف بازتاب پخشی و افزایش تنش در شبکه نمونهها همخوانی دارد.    

Keywords:

Cu-doped ZnO , nanoparticles , Sol-Gel , Stabilizer , structural parameters , Band gap , Photoluminescence , اکسید روی آلاییده با مس , نانوذرات , سل-ژل , پایدارساز , پارامترهای ساختاری , گاف نواری , نورتابی.