عباس جمشیدی اول - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران
قاسم اهنگری - گروه ژنتیک پزشکی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی، تهران

سرطان ریه، یک سرطان بسیار تهاجمی و کشنده ترین سرطان هم در مردان و هم زنان است. سرطان ریه به دو دستهسرطان ریه سلول های کوچک (SCLC) و سرطان ریه غیر کوچک (NSCLC) تقسیم می شود. NSCLC به ۳ زیرگروه تقسیم می شود: آدنوکارسینوم (AC)، کارسینوم سلول سنگفرشی (SqCC) و کارسینوم سلول های بزرگ (LCC).دوپامین در مغز، در کنترل حرکات، شناخت، احساسات، حافظه و مکانیسم پاداش درگیر است. گیرنده های دوپامین بهدو زیرخانواده D۱ مانند شامل D۱ و D۵ و D۲ مانند شامل گیرنده های D۲ ، D۳ و D۴ تقسیم می شوند. بین بیان ژن هایخانواده D۲ گیرنده های دوپامین در بیماران مبتلا به NSCLC و افراد سالم ارتباط وجود دارد. miRNA ها مولکول هایحفاظت شده ۱۸ تا ۲۲ نوکلئوتیدی هستند. miR۴۳۰۱ در اینترون اول ژن گیرنده دوپامین D۲ قرار دارد. انتقال miR۴۳۰۱در رده های سلولی سرطانی ریه A۵۴۹ و QU-DB تکثیر سلولی را کاهش و آپوپتوز را افزایش می دهد، بنابراین استفادهاز miRNA ها به تنهایی یا در ترکیب با استراتژی های درمانی استاندارد می تواند موفقیت در درمان سرطان را بهبود بخشد.

آپوپتوز، انتقال دهنده عصبی، miRNA