تاثیر مکمل ال-کارنیتین در جیره ی جوجه خروس های نابالغ بر بافت شناسی بیضه، شاخص های اسپرماتوژنز و لیپوپروتئین های پلاسما در پیک تولید

زمینه مطالعه: پروفایل لیپوپروتئین پلاسما یکی از مکانیسم های موثر در توسعه ی بافت بیضه و فرآیند اسپرماتوژنز در خروس ها است. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مکمل ال-کارنیتین در جیره ی جوجه خروس های نابالغ بر هیستولوژی بیضه، شاخص های اسپرماتوژنز و لیپوپروتئین های پلاسما در پیک تولید اجرا شد. روش‎کار: ۱۲ قطعه خروس مادر گوشتی سویه ی راس (۱۲ هفتگی) به مدت ۲۲ هفته، در یک طرح کاملا تصادفی با دو تیمار (سطوح صفر و ۲۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم ال-کارنیتین در جیره) و شش تکرار استفاده شد. برنامه ی خوراک دهی و نوردهی بر اساس کاتالوگ سویه ی راس ۳۰۸ انجام گرفت. برای دستیابی به اهداف تحقیق، در سن ۳۴ هفتگی به طور تصادفی چهار پرنده از هر تیمار انتخاب و پس از خونگیری از سیاهرگ زیر بال کشتار شدند. در نهایت غلظت کلسترول، LDL و HDL پلاسما با استفاده از کیت تجاری مخصوص و شاخص های بافتی بیضه (تعداد سلول های اسپرم ساز، سلول های سرتولی، قطر لوله منی ساز، ارتفاع اپی تلیوم منی ساز، ضریب تمایز لوله ای و ضریب اسپرماتوژنز) پس از تهیه مقاطع پارافینی پنج میکرومتری، با نرم افزار SAS بررسی شدند. نتایج: نتایج نشان داد که تعداد لوله های منی ساز و سلول های سرتولی به طور معنی داری تحت تاثیر ال-کارنیتین جیره ای قرار گرفت (۰۵/۰>p ). مکمل سازی ال-کارنیتین در جیره جوجه خروس ها پیش از بلوغ جنسی باعث افزایش معنی داری در شاخص اسپرماتوژنز (۰۰۳/۰>p )، و شاخص تمایز لوله ای (۰۲/۰>p ) شد. میزان HDL به طور معنی داری تحت تاثیر مکمل ال-کارنیتین قرار گرفت (۰۰۷/۰>p ). یک تمایل به معنی داری در غلظت LDL  (۰۹/۰=p )، و نسبت HDL/LDL (۰۵۹/۰=p )، بین تیمارها مشاهده شد، ولی بین تیمارها تفاوت معنی داری از لحاظ کلسترول مشاهده نشد. نتیجه­گیری نهایی: بر اساس نتایج این مطالعه، تغذیه جوجه خروس های نابالغ با ۲۵۰ میلی گرم ال-کارنیتین توسعه ی بافت بیضه و فرآیند اسپرماتوژنز را بهبود می بخشد.

Keywords:

خروس , بافت شناسی , بیضه , لیپوپروتئین ها , ال-کارنیتین